Στις
9 Δεκεμβρίου στις 11,41 λεπτά ο Ερμής περνά στον Τοξότη, περιοχή αδυναμίας του.
Κύριο χαρακτηριστικό της σκέψης γενικά, είναι να τεμαχίζει
τις έννοιες ώστε να γίνονται όσο το δυνατόν πιο κατανοητές από τους περισσότερους
ανθρώπους. Εξαιτίας αυτών των δεδομένων έχει επικρατήσει ότι η συνειρμική σκέψη,
έχει από τη φύση της χαρακτήρα διασπαστικό και περιοριστικό, όπως παρόμοιο
χαρακτήρα έχουν οι λέξεις στο γραπτό λόγο, και η αντίστοιχη λεκτική επικοινωνία.
Στον Τοξότη η αδυναμία του Ερμή, έγκειται στο
γεγονός της τάσης του ζωδίου να επεκταθεί, και να συλλάβει νοήματα ευρύτερης
σημασίας από ότι συνήθως. Ζητείται λοιπόν από τον Ερμή που έχουμε συνηθίσει να τον
λειτουργούμε περιοριστικά, στην εδώ περιοχή του Δία (στον Τοξότη), να εργαστεί επεκτεινόμενος…
Όχι βέβαια πως αυτό είναι αδύνατο, γιατί το βάθος
των νοημάτων που συλλαμβάνουμε, εξαρτάται άμεσα από το συνειδησιακό επίπεδο κατανόησης
μας, παρά από τη θέση του Ερμή στο χάρτη μας με τα παγιωμένα του χαρακτηριστικά,
που συνήθως έχουν επικρατήσει να είναι τα χαμηλότερα.
Η αληθινή φύση του Ερμή όμως, είναι να είναι
αγγελιοφόρος. Αυτό σημαίνει πως ότι συλλαμβάνει, πρέπει απλά να το μεταφέρει αυτούσιο,
όπως ακριβώς το συνέλαβε. Και περιορισμένο να είναι, πρέπει να είναι ατόφιο. Και
πρέπει, η σύλληψη ή η πληροφορία, να χρησιμοποιηθεί μόνο ως δείκτης, όχι ως
παγιωμένο και αμετακίνητο σώμα. Ένας δείκτης που θα μας παραπέμψει να εργαστούμε
επάνω του, ώστε να έχουμε μια μαγιά, για να βγάλουμε κατόπιν τα δικά μας ατομικά
συμπεράσματα ανάλογα την εμπειρία, τα βιώματα, και το επίπεδο συνειδητότητας
από το οποίο λειτουργούμε.
Όχι να εισπράττουμε αμάσητα τα πάντα, επειδή
αρνούμαστε η βαριόμαστε να κουράσουμε το μυαλουδάκι μας….. Αλλά ούτε και μόνιμα
να μεταφέρουμε κουτσομπολιά, άχρηστα νέα, και ξερές πληροφορίες…. Γίνεται βέβαια
και αυτό, αλλά αφορά μόνο μια χαμηλή στάθμη του Ερμή στα 12 ζώδια….
Καταλαβαίνουμε οπότε πως κάθε Ερμής έχει μία ανώτερη
λειτουργία, όπως ακριβώς και μια κατώτερη. (Όπως συμβαίνει και με τα
χαρακτηριστικά και κάθε πλανήτη). Απλά στη θέση του Τοξότη, γίνεται πιο εύκολα
προσβάσιμη η ανώτερη λειτουργία, ακριβώς γιατί η φωτιά και ο Δίας, (χορηγός του
Τοξότη) δύσκολα καπακώνουν την πύρινη Πνευματική σπιρτάδα, που είναι και σε
σύμπραξη μάλιστα με την πληθωρικότητα του Διός.
Κάτι αντίστοιχο με τον Ερμή στον Τοξότη συναντάμε
και στην πτωτική θέση του Ερμή στο ζώδιο των Ιχθύων. Εκεί η σκέψη απαιτείται να
λιώσει και να διαλυθεί σε κάτι πιο υπερβατικό, και γι’ αυτόν τον λόγο άτομα
χωρίς ιδιαίτερες αναζητήσεις και αυτογνωσία τα χάνουν με αυτή τη θέση, σαστίζουν,
έχουν τάσεις φυγής, αποφεύγουν πιέσεις, και χωλαίνουν να λειτουργήσουν σε περιβάλλοντα τύπων και
περιορισμών…
Η σκέψη στον Τοξότη πυρακτώνεται. Μεγαλώνει. Αδυνατεί
να κλειστεί σε κουτάκια. Φιλοσοφεί. Ανοίγει ορίζοντες και πανιά για τόπους
μακρινούς… Κυριολεκτικούς αλλά και ιδεατούς.
Κρίσιμο σημείο εδώ βέβαια είναι να πούμε πως για
όσους από εμάς λειτουργούμε τη χαμηλή του στάθμη, ίσως να υπερβάλουμε, να
απατεωνίζουμε, να το ρίχνουμε στο σορολόπ, να κάνουμε ανοησίες και
επιπολαιότητες, που ίσως και να μας στοιχίσουν ακριβά…
Η συνειρμοί λασκάρουν λοιπόν, τα όρια διευρύνονται.
Τα πρέπει, τα μη, τα γιατί, φαντάζουν ασήμαντα κάτω από την επιρροή του. Αν
είμαστε ορθά δεκτικοί μπορούμε να ακούσουμε την εσώτερη φωνή μας. Αυτή του
Δασκάλου μέσα μας…
Τη φωνή που καθοδηγεί, (ή που θα’ πρεπε να καθοδηγεί
τα βήματα μας,) εάν και εφόσον σωπάσουν όλες οι άλλες φωνές μέσα μας…
Την άηχη φωνή που παρ’ όλο το χαρακτηρισμό της ως «άηχη», μπορεί να την αποτυπώσει
ο εγκέφαλος μας υπό μορφή δονήσεων, που αυτές αν είμαστε άδειοι, βγάζουν νόημα….
Και μπορεί να γίνει, κάθε μα κάθε φορά που ακόμα και
τυχαία ξεφεύγει η σκέψη μας από τα στεγανά, τα δεδομένα, τα πρέπει, τους όρους
και τα όρια που έχει φορτωθεί χρόνια τώρα, λες και είναι δικά της στεγανά. Λες
και είναι μάλιστα δικά μας…. (Γιατί έχουμε γίνει ένα με τις σκέψεις που συλλαμβάνουμε).
Όλα όσα αποτυπώνονται στο μυαλό μας είναι δανεικά. Προσωρινά.
Αλλά πως θα το δούμε, όταν μόνιμα αυτοπεριοριζόμαστε με συγκεκριμένα δεδομένα, θεωρώντας
μάλιστα πως οι άλλοι είναι αυτοί που μας περιορίζουν;
Η εσώτερη φωνή είναι εδώ για να μας δώσει λύσεις σε
κολλήματα, να μας ξεμπλοκάρει από πεσιμισμούς, να στείλει νέα ελπιδοφόρα μηνύματα.
Να δείξει ένα όραμα. Να φιλοσοφήσει. Να δηλώσει την παρουσία της αισιοδοξίας, της
χαράς, της ανέμελης διάθεσης, του δικαιωματικού μας παιχνιδίσματος. Γιατί όλοι μας
είμαστε παιδιά. Παιδιά, του ενός και μοναδικού Θεού…
Ως παιδιά λοιπόν και θα τρέξουμε, και θα παίξουμε,
και θα χτυπήσουμε, και θα πονέσουμε, και θα κάνουμε τις χαζομάρες μας. Μόνο όμως
μέσα από αυτή την παιδικότητα μπορούμε να γίνουμε χαλαροί, ανέμελοι, αυθεντικοί,
καθαροί…
Να εκτιθέμεθα και να μη μας νοιάζει. Να χαϊδεύει το
μυαλό μας το φιλοσοφικό μας παραλήρημα αλλά, μέσα σ’ αυτό να νιώθουμε
ολοζώντανοι. Το σύνηθες μυαλό πρέπει να παραβλεφθεί, και στη θέση του, να
ακουστεί η διδασκαλία της ίδιας της ζωής…..
Μας επηρεάζει όλους, γιατί όλοι στο χάρτη μας έχουμε
προσωπικούς πλανήτες που κάνουν κάποια όψη τους με το Δία, αλλά και πλανήτες στον
9ο οίκο ή στον Τοξότη. Αν δε, πρόκειται και για τα λεγόμενα φώτα μας
(Ήλιο και Σελήνη), τον Ωροσκόπο αλλά και το Μεσουράνημα, τότε, σίγουρα θα συλλάβουμε δυνατότερα τις δονήσεις
του.
Ο Ερμής περνά γρήγορα. Είναι ο ίδιος ο αέρας…. Είναι
για να νιώσουμε ένα εικοσαήμερο έστω και για τόσο λίγο, μέχρι τα ξημερώματα της
29ης Δεκεμβρίου τη θεϊκή επεκτατική δράση της σκέψης, ή έστω να εισπράξουμε
κάπως τη χροιά της…
Ας την εκμεταλλευτούμε. Ας στραφούμε ψηλά, ας στοχαστούμε,
ας γράψουμε, ας μοιραστούμε απόψεις και βιώματα, ας γελάσουμε, ας παίξουμε. Ας ονειρευτούμε
πλατιά… Χωρίς όρια, χωρίς στεγανά, χωρίς να τσακίσουμε γι’ άλλη μια φορά τα
φτερά μας.
Ας πετάξουμε…. Όσο πιο ψηλά, τόσο πιο μακριά από τα πυκνά
γκρίζα σύννεφα του μυαλού μας. Γιατί οι μόνες μας φυλακές σε αυτό το πεδίο,
είναι οι φυλακές της ίδιας μας της σκέψης!!!
Με ζεστή καρδιά
Νίκη
